Róża wielokwiatowa DIE WELT

Bardzo żywotna róża wielkokwiatowa o pełnych uroku, dużych, pachnących kwiatach w ciepłej palecie barw. Pąki są ładnie zbudowane, płatki od wewnątrz ciemnoróżowołososiowe z czerwonym brzegiem, na zewnątrz ciemnożółte, rozwijające się w bardzo duży, około 13 cm średnicy, pełny kwiat. Płatki są ułożone regularnie i mają delikatne zabarwienie: różowołososiowe od wewnątrz i żółte z pomarańczowym cieniem na zewnątrz. Lekko i przyjemnie pachną. Kwiaty są osadzone pojedynczo, lub częściej po kilka na pędach, pojawiają się obficie od połowy czerwca, potem kwitnienie powtarza się do mrozów. Pędy są proste, sztywne, silne, dość grube, o przeciętnej ilości jasnych kolców, młode brunatnooliwkowe, starsze zielone. Liście są duże, młode brunatnooliwkowe, starsze ciemnozielone, błyszczące, skórzaste. Krzewy rozrastają się silnie, są wysokie, dorastają do około 1,2 m wysokości i 0,6 m szerokości. Wśród odmian wielkokwiatowych krzew stosunkowo odporny na mróz, dobrze zimuje okryty kopczykiem. Krzewy rosną zdrowo, ale zaleca się wykonywać opryski zapobiegawcze przeciwko chorobom grzybowym, szczególnie podczas wilgotnej pogody. Wymaga cięcia wiosennego, najlepiej niezbyt silnego. Po kwitnieniu należy usuwać przekwitłe kwiaty i kwiatostany. Dobrze rośnie na przeciętnej glebie ogrodowej, na stanowisku słonecznym. Odmiana przeznaczona do sadzenia w parkach, ogrodach, przy miejscach wypoczynku, na rabatach reprezentacyjnych, w małych ogródkach przydomowych. Łagodna barwa kwiatów jest dobrze wyeksponowana na tle jednolitej zieleni. Kwiaty mogą być ścinane i wykorzystywane do dekoracji wnętrz. Krzewy należy sadzić co 60-70 cm.