TAWUŁY i TAWUŁKI

Tawuła w Japońska jest idealna na słoneczne miejsca. Suche powietrze jej nie zaszkodzi, przetrwa okres braku wilgoci w glebie. Jednak w cieniu rośnie mniej i słabo kwitnie. Poradzi sobie z ubogimi glebami, niezależnie od ich zakwaszenia, lepiej jednak jej nie głodzić i od czasu do czasu zasilać.

Tawuły do ogrodu - najpopularniejsze gatunki

Tawuła Brzozolistna (Spiraea betulifolia) – to niski krzew, rzadko przekraczający 1m wysokości. Wytwarzane przez nią cięte liście są podobne do ciętych liści wytwarzanych z brzozy (stąd nazwa). W kwietniu zakwitnie duża liczba płaskich białych kwiatostanów. Toleruje różne pozycje. Posiada mrozoodporność. Nadaje się do tworzenia szerokich granic i linii. Bardzo nadaje się jako roślina okrywowa.

Tawuły wczesne (Spiraea arguta)-Rośliny osiągają wysokość 1,5-2 m. Kwitnie w kwietniu i maju. Baldach składa się z gęstych białych kwiatów. W srogą zimę (lub bez śniegu) może zamarznąć, dlatego zaleca się przykrycie go późną jesienią. Nadaje się do linii i luźnych żywopłotów. Najczęściej sadzi się ją przy ogrodzeniach oraz w wielogatunkowych kombinacjach krzewów.

Tawuła japońska (Spiraea japonica) – tawuła japońska jest krzewem rozłożystym, rzadko przekraczającym 1m wysokości. Zdobią ją liście (w atrakcyjny sposób zmieniają kolor na żółty i pomarańczowy) oraz kwiaty (białe, różowe, karminowe). Kwitnie od czerwca do sierpnia. Można go stosować na krawędzie lub niskie żywopłoty (należy jednak liczyć się z tym, że potrzebuje miejsca – stanie się szerszy).

Tawuła szara (Spiraea cinerea) – krzew mrozoodporny dorastający do 2 m wysokości. Kwitnie w kwietniu – jeszcze przed pojawieniem się liści. Najbardziej znaną odmianą (która kwitnie później) jest tawuła Grefsheim. Starannie pielęgnowane rośliny niemal uginają się pod ciężarem długich, zwisających białych kwiatostanów. Warto uprawiać ją jako soliter w wyeksponowanym miejscu. Na tle większych krzewów i drzew prezentuje się imponująco.

Tawuły - uprawa i pielęgnacja

Tawuły należy posadzić w miejscu nasłonecznionym – czyli w pełnym rozkwicie. Jednak dobrze spisują się w półcieniu. Gatunki wrażliwe na mróz potrzebują ciepłego i osłoniętego miejsca.+

Tawuły tolerują przeciętne ogrodowe gleby. Należy unikać podłoży jałowych, ciężkich i podmokłych. Mrozoodporne gatunki można sadzić jesienią lub wiosną. Z tymi bardziej wrażliwymi na ujemne temperatury zaleca się poczekać do wiosny.

Młode krzewy tawuł powinno się podlewać w pierwszych tygodniach uprawy oraz w czasie suszy. Starsze krzewy tawuł są odporne na niedobór wody. Nawożenie mineralne z reguły nie jest konieczne, można natomiast zastosować nawozy organiczne, np. kompost. Przydatnym zabiegiem jest także ściółkowanie gleby.

Przycinanie krzewów tawuły

Bardzo ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym tawuł jest cięcie. Pomaga utrzymać atrakcyjne nawyki, stymuluje kwitnienie i utrzymuje zieleń w dobrej kondycji. Sposób cięcia uzależniony jest od rodzaju tawuły – warto sprawdzić dokładne wytyczne przed przystąpieniem do pracy. Wspólna jest jedna rzecz: wszystkie nowo posadzone tawuły są przycinane do wysokości 20 cm, aby ułatwić ich krzewienie. Późno kwitnące tawuły przycina się wiosną – przed kwitnieniem i wcześnie – po kwitnieniu.

Kwiaty tawuły krzewy ozdobne

Tawuła, niski, gęsty krzew o małych, owalnych liściach, które tworzą delikatnie różowe, a czasem białe kwiatostany – jest to z grubsza charakterystyczne dla odmiany. Nie wydaje się to interesujące. Ale zaskakująco japońska tawuła (Spiraea japonica) jest gwiazdą wielu aranżacji ogrodowych i miejskiej zieleni. Jego zaletą jest efektowny kolor liści. Dzięki nim krzaki zdają się cały czas kwitnąć.

Tawuła wiosną

Wczesną wiosną liście tawuły wyrastające na sadzonkach są gęsto upakowane i silnie zmieniają kolor na purpurowy lub pomarańczowy. Wtedy najbardziej przypominają płatki. Po pewnym czasie stopniowo zmieniały kolor na złoty, tylko w niektórych odmianach zmieniały kolor na zielony. Jednak wierzchołek pąka nadal błyszczy jasnymi kolorami. „Wychodzą” tylko latem, ale wtedy wyrosną płaskie kwiatostany składające się z setek puszystych małych kwiatów z długimi pylnikami. Po kwitnieniu – zwłaszcza jeśli przycinamy gałęzie – szybko zacznie tworzyć się wiele kolorowych narośli, ostro kontrastujących z cieniami starych gałęzi. Warto jednak zostawić suche kłosy nasienne, ponieważ zimą nadal są ozdobą.

Sprawdź również Ogniki w naszym sklepie internetowym.